Verslagje van een vakantie ervaring met God – zonsopkomst!
Afgelopen week heb ik me teruggetrokken in de natuur om dicht bij God te zijn. Ik doe dat ieder jaar.
De eerste dag ontving ik een bijzonder cadeau van God en wil dat graag met je delen.
Het is een bijzondere ervaring met een diepe geestelijke betekenis die ik ook zo heb ervaren.
Ga je met me mee?
Na een heerlijke nacht in de stilte in de natuur werd ik wakker toen het licht begon te worden.
Ik keek uit mijn raam en zag een prachtige rode gloed in de lucht en mistbanken vlak boven het water. De zon was nog niet opgekomen.
Vanuit mijn huisje liep een watertje naar een grotere plas. Ik zag dat ik vanuit mijn huisje de zonsopgang niet zou kunnen zien.
Ik ervoer een diep verlangen om de zon op te zien komen. Ik ervoer het zelfs als een uitnodiging.
Maar om op die uitnodiging in te gaan moest er wel wat gebeuren.
Ik keek hoe laat het was en zag dat ik nog een half uurtje de tijd had voordat de zon op zou komen.
Ik trok snel mijn kleren aan en ging naar buiten om vast een paar foto’s te maken.
Het had flink gevroren op de grond. Het ijs stond nog op de vlonders.
Om naar het meertje te gaan moest ik eerst de Canadese kano te water laten en voorzichtig in de kano stappen.
Met de ijskoude peddels roeide ik heel voorzichtig door het slootje naar het meer. Het was zo koud dat ik af en toe de peddels los moest laten om me handen even op te warmen.
Maar het was prachtig. Ik genoot met volle teugen. De vogels gaven hun concert en de mist op het water en de prachtige lucht gaven de ochtend een magische beleving.
Net nadat ik de grote plas had gereikt mocht ik getuigen zijn hoe de zon net achter de horizon opkwam. Wat een magisch moment is dat. Eerst een heel klein rood puntje die snel groter wordt.
Met mijn foto toestel heb ik het een en ander vast kunnen leggen. Ik zal hier onder wat foto’s delen.
De geestelijke betekenis van mijn ervaring.
Maar de ervaring stond voor mij niet op zichzelf.
Het had voor mij een spirituele/geestelijke lading.
Ik was hier om God te ontmoeten.
De eerste dag heette God mij welkom met deze prachtige zonsopgang. Ik voelde dat God mij uitnodigde om naar Hem toe te gaan.
Om de koude te trotseren en mijn vastigheid achter te laten en in het bootje van geloof te stappen om met een relatief kleine inspanning van mijn kant de weg vrij te maken zodat God Zijn volle heerlijkheid aan mij kon openbaren.
Het had geen mooiere start van de week kunnen zijn.
De eerste dag was een dag van volop zon. Ik heb me mogen laven aan Gods zonnestralen en intens genoten van Zijn aanwezigheid.
God is dichterbij dan we vaak denken.
God nodigt ons uit om tijd vrij te maken om Hem te ontmoeten zodat Hij Zichzelf aan ons kan openbaren.
